کوتاهی پای نوزاد چه علت و علائم دارد؟
کوتاهی پا در کودکان و نوزادان معمولا در دوران کودکی ایجاد میشود و در آن اندازهی دو پای نوزاد برابر نیست. این مشکل میتواند بر اثر عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله شکستگی استخوان، عفونتهای استخوانی، بیماریهای استخوانی مانند نوروفیبروماتوز، اگزوستوزهای ارثی متعدد، اولیر و آرتریت روماتویید کودکان و شرایط نورولوژیک.
برای تشخیص کوتاهی پا، اولین قدم شرح حال کامل پزشکی و معاینه فیزیکی توسط جراح ارتوپد است. در طول معاینه، پزشک اندام های فرزند شما را اندازه گیری می کند. برای اندازه گیری دقیق تر اختلاف، پزشک ممکن است عکسبرداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن تجویز کند.
درمان کوتاهی پا در کودکان و نوزادان بستگی به شدت آن دارد. در بسیاری از موارد، تفاوت جزئی در طول پا را می توان با پوشیدن آسانسور در یک کفش یکدست کرد. با این حال، یک کودک با تفاوت چشمگیرتر، ممکن است از جراحی برای افزایش طول پاهای خود استفاده کند. در صورتی که انتظار می رود زمانی که فرزند شما به بزرگسالی می رسد، اختلاف طول پا در حد متوسط (بین دو تا شش سانتی متر) باشد، جراح او ممکن است کوتاه شدن ساق بلندتر را توصیه کند. روشهای کوتاه کردن رشد ساق بلندتر را کند می کند تا پای کوتاه بتواند برسد.
با توجه به اینکه کوتاهی حتی چند میلیمتری پا نیز تأثیر نامطلوبی را بر کمر یا مفصل ران به جا میگذارد و عامل افزایش فشار در پاها به شمار میرود، در صورت تشخیص کوتاهی پا، بهتر است به پزشک مراجعه کرده و درمان مناسب را انجام دهید.