واژه “Vigilant” به معنای بسیار مراقب و هوشیار است. این واژه از ریشه لاتین “vigilare” گرفته شده است که به معنای “بیدار ماندن” یا “نگهبانی کردن” است. تلفظ این واژه به صورت /ویجیلنت/ می باشد.
کاربردهای واژه “Vigilant” در زبان انگلیسی بسیار گسترده است. این واژه معمولاً به کسانی اطلاق می شود که بسیار مراقب و هوشیار هستند و به دنبال هر گونه تهدیدی برای خود یا دیگران هستند. به عنوان مثال، می توان به افرادی که در حوزه امنیت و نظارت فعالیت می کنند، به عنوان “Vigilant” اشاره کرد.
مترادف های واژه “Vigilant” عبارتند از: هوشیار، بیدار، مراقب، نگهبان، پرواز، وارد، محتاط، و توجه کننده. متضادهای واژه “Vigilant” عبارتند از: بی توجه، بی خیال، بی اعتنا، و بی پروا.
تاریخچه استفاده از واژه “Vigilant” به دوره قرون وسطی بازمی گردد. در آن زمان، این واژه برای توصیف افرادی استفاده می شد که در نظام نظامی خدمت می کردند و وظیفه نگهبانی و حفاظت از شهرها و قلعه ها را بر عهده داشتند.
در گرامر، “Vigilant” یک صفت است که برای توصیف صفت هایی که به دنبال هر گونه تهدیدی هستند، استفاده می شود. به عنوان مثال، در جمله “He was vigilant about his safety”، واژه “Vigilant” به عنوان صفت برای توصیف شخصی استفاده شده است که به دنبال حفظ امنیت خود است.
