واپور (Vapor) یک واژه انگلیسی است که به معنی بخار یا گاز است. این واژه در موارد مختلفی از جمله شیمی، فیزیک، مهندسی، پزشکی و صنایع مختلف استفاده میشود. تلفظ این واژه به صورت /veɪpər/ است.
مترادف‌های واپور عبارتند از: بخار، گاز، مه، مجسمه، اسپری، بخاری، دود، میست و …
متضادهای واپور عبارتند از: مایع، جامد، یخ، برف و …
تاریخچه و ریشه شناسی واپور به دوران قدیم بازمی‌گردد. این واژه از ریشه لاتین vaporis گرفته شده است که به معنی بخار می‌باشد. اولین مورد استفاده از واپور در اوایل قرن ۱۷ میلادی بوده است.
در شیمی، واپور به معنی فاز گازی یک ماده است. به عنوان مثال، آب در فاز گازی به عنوان بخار شناخته میشود. در فیزیک، واپور به معنی گازی شدن یک ماده به دلیل افزایش دما یا کاهش فشار است. در پزشکی، واپور به معنی ماده‌ای است که به صورت بخار درآمده و به عنوان دارویی استفاده میشود. در صنایع مختلف، واپور به عنوان یک ماده مهم برای تولید بخار، گاز و اسپری استفاده میشود.
در گرامر، واپور به عنوان یک اسم مفرد قابل شمارش استفاده میشود. به عنوان مثال: “بخار آب از دیگ بالا می‌آید” یا “واپور گاز به عنوان یک ماده مهم در صنایع مختلف استفاده میشود”.
در نتیجه، واپور به عنوان یک واژه چند منظوره و چند کاربردی در زبان انگلیسی به کار می‌رود و در بسیاری از زمینه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
