Undeniable یک واژه انگلیسی است که به معنای “قابل انکار نبودن” یا “غیرقابل انکار بودن” است. تلفظ این واژه به صورت /ʌn.dɪˈnaɪ.ə.bəl/ است.
کاربردها و نقش ها:
– این واژه برای بیان چیزی که نمی‌توان آن را انکار کرد یا از بین برد، استفاده میشود. به عبارت دیگر، آنچه که بدون شک و تردید قابل قبول و قابل تصور است.
– در زمینه علمی، این واژه معمولاً برای توصیف حقایق و اطلاعاتی استفاده میشود که بر اساس شواهد و مدارک قوی و قابل اعتماد قابل تأیید هستند.
– در زمینه حقوقی، این واژه ممکن است به معنای عدم قابل انکار بودن یک ادعا یا واقعیت قانونی استفاده شود.
مترادف ها: غیرقابل انکار، بی‌انکار، بی‌اشکال، بی‌تردید
متضادها: قابل انکار، قابل تردید
تاریخچه و ریشه شناسی:
واژه “undeniable” از دو کلمه “un-” به معنای “نه” و “deniable” به معنای “قابل انکار” تشکیل شده است. ریشه این واژه به زبان لاتین برمی‌گردد، که در آن “deniabilis” به معنای “قابل انکار” بوده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه “undeniable” در انگلیسی، در قرن هفدهم میلادی ثبت شده است. این واژه در آثار ادبی و فلسفی زمان خود به کار رفته است.
توضیحات گرامری:
واژه “undeniable” یک صفت است و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال، “an undeniable fact” (یک واقعیت غیرقابل انکار) یا “undeniable evidence” (شواهد غیرقابل انکار). همچنین، می‌توان از قید “undeniably” برای تأکید بیشتر بر غیرقابل انکار بودن استفاده کرد.
