ترا فیرما (Terra firma) یک اصطلاح لاتین است که به معنای “زمین سفت” یا “زمین خشک” است. این اصطلاح به زمین اشاره دارد که در مقابل آب و دریا قرار دارد و به عنوان متضاد آب و دریا به کار می‌رود.
تلفظ این اصطلاح به صورت /ˈtɛrə ˈfɜrmə/ است.
کاربردهای این اصطلاح در حوزه‌های مختلفی از جمله دریانوردی، زمین‌شناسی، مهندسی، و حتی در ادبیات و شعر وجود دارد. به عنوان مثال، در دریانوردی، این اصطلاح به زمین یا ساحل اشاره دارد که در مقابل دریا و آب قرار دارد. در زمین‌شناسی، این اصطلاح به زمین خشک و بدون آب و دریا اشاره دارد.
مترادف‌های این اصطلاح عبارتند از: زمین خشک، زمین سفت، زمین محکم، زمین ثابت و زمین قاره‌ای.
متضادهای این اصطلاح عبارتند از: آب، دریا، اقیانوس و ساحل دریا.
ریشه شناسی این اصطلاح به دو کلمه لاتین “terra” به معنای زمین و “firma” به معنای سفت مرتبط است.
اولین مورد استفاده از این اصطلاح در قرن هفدهم میلادی بوده است. در ادبیات، این اصطلاح به عنوان یک اصطلاح ثابت و متداول در زبان انگلیسی به کار می‌رود.
در گرامر، این اصطلاح به عنوان یک اسم مفرد مذکر به کار می‌رود. به عنوان مثال: “The ship finally reached terra firma after a long voyage” به معنای “کشتی پس از یک سفر طولانی به زمین خشک رسید”.
