لغت “Landmark” به معنای “نشانهگذاری زمینی” است و در زبان فارسی به معنای “نقطه قابل توجه” یا “نشانه مشهور” استفاده میشود. تلفظ آنلاین این لغت به صورت /لَنْدمارک/ است.
کاربردها و نقشها:
– در معنای خام، “Landmark” به هر نقطه یا مکان قابل توجهی اشاره میکند که به عنوان مرجع یا نقطه قابل توجه در یک منطقه یا شهر شناخته میشود. مثلاً، برج ایفل در پاریس یکی از معروفترین “Landmark”ها است.
– در معنای مجاز، “Landmark” به هر نماد، ساختمان، یا مکانی اشاره میکند که به عنوان نمادی از تاریخ، فرهنگ، یا شهرت یک منطقه شناخته میشود. این نوع “Landmark”ها معمولاً جاذبههای گردشگری هستند و مورد توجه مردم و بازدیدکنندگان قرار میگیرند.
مترادفها و متضادها:
– مترادفهای “Landmark” عبارتند از: نقطه قابل توجه، نشانه مشهور، نماد شهرت، نماد تاریخی.
– متضادهای “Landmark” عبارتند از: نقطه غیرقابل توجه، نقطه بیاهمیت.
تاریخچه و ریشهشناسی:
ریشه کلمه “Landmark” به زبان انگلیسی به دو قسمت تقسیم میشود: “land” به معنای “زمین” و “mark” به معنای “نشانه”. این لغت در اوایل قرن هجدهم در زبان انگلیسی مورد استفاده قرار گرفت و به مرور زمان به معنای فعلی خود یعنی “نقطه قابل توجه” رسید.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از لغت “Landmark” در معنای فعلی آن در اوایل قرن هجدهم در زبان انگلیسی ثبت شده است. اما مفهوم “نقطه قابل توجه” وجودی طبیعی در تاریخ بشر دارد و از زمانهای باستانی در استفاده بشر وجود داشته است.
توضیحات گرامری:
لغت “Landmark” در زبان انگلیسی به عنوان یک اسم مفرد استفاده میشود و قابل تعداد نیست. در زبان فارسی نیز به عنوان یک اسم مفرد استفاده میشود و قابل تعداد نیست. به عنوان مثال، میتوان گفت “برج ایفل یکی از مشهورترین Landmarkها در جهان است.”
مثالهای متنوع:
1. برج خلیفه در دبی یکی از بزرگترین “Landmark”های جهان است و هر سال میلیونها گردشگر را به خود جذب میکند.
2. کاخ بخارست در رومانی یک “Landmark” تاریخی است که نماد شهرت و فرهنگ این کشور محسوب میشود.
3. در شهر نیویورک، ترمینال گرند سنترال یکی از مهمترین “Landmark”های شهر است و به عنوان نقطه قابل توجهی در نقشه شهر شناخته میشود.
به طور کلی، “Landmark”ها نقاطی هستند که به عنوان نمادهای مشهور یا نقاط قابل توجه در یک منطقه شناخته میشوند و معمولاً جاذبههای گردشگری و فرهنگی محسوب میشوند.