Indigent یک لغت انگلیسی است که به معنای بی بضاعت، فقیر و نیازمند است. تلفظ این لغت به صورت /ˈɪn.dɪ.dʒənt/ انجام میشود.
این لغت در متن‌های مختلف به کار می‌رود، به‌طوری‌که می‌توان آن را در متون ادبی، خبری، علمی و حتی در متون حقوقی مشاهده کرد. به‌عنوان مثال، در جمله “The government provides assistance to indigent families” به معنای “دولت به خانواده‌های فقیر کمک می‌کند” از این لغت استفاده شده است.
مترادف‌های این لغت شامل poor، needy، destitute و impoverished می‌شوند، در حالی‌که متضادهای آن شامل wealthy و affluent هستند.
ریشه‌شناسی این لغت به لاتین برمی‌گردد، که از کلمه‌ی indigentem به معنای “بی بنیاد” گرفته شده است. این کلمه در اوایل قرن ۱۵ میلادی برای اولین بار به کار رفته است.
در گرامر، indigent به عنوان صفت به‌کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به‌عنوان مثال، جمله “The indigent man was grateful for the food” به معنای “مرد فقیر برای غذا سپاسگزار بود” از این لغت استفاده شده است.
در کل، indigent یک لغت متداول و مفید در زبان انگلیسی است که در متون مختلف به کار می‌رود و می‌تواند در فهم و ترجمه‌ی متون به زبان فارسی مفید باشد.
