لغت “Imprudent” به معنای “بیاحتیاط، بیتدبیر، بیملاحظه، بیتوجه به عواقب” است. تلفظ این لغت به صورت زیر است:
/imˈpruːdənt/
این لغت در موارد مختلفی در زبان انگلیسی به کار میرود. به عنوان مثال، میتوان به کاربرد آن در مواردی مانند توصیف رفتار یا تصمیمات نادرست و بیاحتیاطانه اشخاص، یا توصیف رفتارهایی که ممکن است منجر به خطر و آسیب شدید شوند، اشاره کرد.
مترادفهای این لغت عبارتند از: careless، reckless، thoughtless، incautious، heedless، و متضادهای آن شامل: prudent، cautious، careful، و circumspect میباشد.
ریشه شناسی این لغت به واژه لاتین “imprudentem” با معنای “بیتدبیر، بیاحتیاط” بازمیگردد.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن هفدهم میلادی بوده است. به عنوان مثال، در کتاب “The History of the Rebellion and Civil Wars in England” نوشته ادوارد هیید، این لغت به کار رفته است.
در گرامر، “imprudent” یک صفت است که به عنوان صفت توصیفی بکار میرود و معمولاً قبل از اسم قرار میگیرد. به عنوان مثال، “an imprudent decision” به معنای “تصمیمی بیتدبیرانه” است.