کلمه Façade در زبان انگلیسی به معنای بخش جلویی یا نمای خارجی یک ساختمان است. این کلمه از زبان فرانسوی به انگلیسی وارد شده است و به معنای “صورت بیرونی” یا “پوسته” است. تلفظ این کلمه به صورت فَساد (fa-saad) می باشد.
کاربردهای این کلمه در معماری، طراحی داخلی، فیلم، تئاتر و هنرهای دیگر وجود دارد. در معماری، façade به عنوان بخشی از ساختمان استفاده می شود که به صورت بیرونی قابل مشاهده است. این بخش می تواند شامل درهای و پنجره ها، ستون ها، تزئینات و نمای ساختمان باشد.
مترادف های کلمه façade عبارتند از: exterior, frontage, face, elevation و متضاد آن عبارت است از: interior.
تاریخچه و ریشه شناسی این کلمه به قرن ۱۷ میلادی در فرانسه بازمی گردد. این کلمه ابتدا به معنای “صورت بیرونی یک ساختمان” به کار رفته است و سپس به معنای “پوسته” و “نمای بیرونی” توسعه یافته است.
در گرامر، façade به عنوان یک اسم مفعول به کار می رود. به عنوان مثال: “The façade of the building was beautifully decorated with intricate carvings.”
در کل، کلمه façade به عنوان بخشی از ساختمان، به عنوان نمای بیرونی یک محصول یا به عنوان یک پوشش برای چیزی به کار می رود.
