کلمه Censor به معنای “ناظر بر اخلاق و رفتار” است. این کلمه در اصل از واژه لاتین “censor” گرفته شده است که به معنای “داور” یا “ناظر” است. تلفظ این کلمه به صورت /ˈsɛnsər/ است.
در کاربردهای مختلف، Censor به معنای “ناظر بر محتوای فیلم، کتاب، روزنامه و غیره” نیز به کار می‌رود. در این موارد، Censor به عنوان یک شخص یا گروهی از افراد که مسئولیت نظارت بر محتوای یک رسانه را بر عهده دارند، به کار می‌رود.
مترادف‌های کلمه Censor عبارتند از: examiner، inspector، reviewer، critic، evaluator، appraiser و judge. متضادهای کلمه Censor عبارتند از: supporter، advocate، defender و protector.
تاریخچه و ریشه شناسی کلمه Censor به دوران باستان بازمی‌گردد. در دوران روم باستان، Censor به عنوان یک مقام دولتی بود که مسئولیت نظارت بر اخلاق و رفتار عمومی را بر عهده داشت. در ادبیات رومی، Censor به عنوان یک شخصیت مهم و محترم تصویر شده است.
اولین مورد استفاده از کلمه Censor در انگلیسی، در سال 1530 میلادی بود. در این دوره، Censor به عنوان یک مقام دولتی در انگلستان معرفی شد که مسئولیت نظارت بر محتوای کتاب‌ها و روزنامه‌ها را بر عهده داشت.
در گرامر، کلمه Censor به عنوان یک اسم به کار می‌رود. به عنوان مثال: “The book was banned by the censor.” (کتاب توسط ناظر ممنوع شد.)
