Abundant یک لغت انگلیسی است که به معنای فراوان، بسیار و پراکنده به کار می‌رود. تلفظ این لغت به صورت /əˈbʌndənt/ است. در زبان فارسی نیز از این لغت با معانی مشابه استفاده میشود.
کاربردها و نقش‌ها:
Abundant در متن‌های انگلیسی به عنوان صفت به کار می‌رود و به معنای فراوانی یا بسیاری است. این لغت معمولا برای بیان وجود فراوانی از چیزی یا وجود بسیاری از چیزی استفاده میشود. به عنوان مثال، می‌توان گفت “The garden is abundant with flowers” به معنای “باغچه پر از گل است”. در این جمله، abundant برای توصیف وجود فراوانی از گل‌ها در باغچه استفاده شده است.
مترادف‌ها و متضادها:
مترادف‌های abundant عبارتند از plentiful، ample، profuse و copious. در عین حال، متضادهای این لغت عبارتند از scarce، limited و insufficient.
تاریخچه و ریشه‌شناسی:
Abundant از واژه لاتین abundans مشتق شده است که به معنای “در حال ریختن” یا “پراکنده” است. این واژه در انگلیسی قدیم نیز به کار می‌رفت و در طول زمان به شکل فعل abundant که به معنای “فراوان کردن” است، تغییر یافت.
اولین مورد استفاده:
اولین باری که abundant در انگلیسی قدیم به کار رفت، در قرن هفدهم بود و به معنای “فراوان” به کار می‌رفت. از آن زمان به بعد، این لغت به صورت پرکاربردی در زبان انگلیسی استفاده میشود.
توضیحات گرامری:
Abundant یک صفت است و می‌تواند به صورت مستقیم قبل از اسم بیاید. به عنوان مثال، می‌توان گفت “There is an abundant supply of food” به معنای “تامین غذا فراوان است”. این لغت همچنین می‌تواند به صورت صفت مجرد در جمله استفاده شود. به عنوان مثال، می‌توان گفت “The flowers are abundant” به معنای “گل‌ها فراوان هستند”.
در نتیجه، abundant به معنای فراوان، بسیار و پراکنده استفاده میشود و در زبان انگلیسی به صورت صفت به کار می‌رود. این لغت می‌تواند در بسیاری از مواقع و جملات به کار رود تا وجود فراوانی از چیزی را بیان کند. مترادف‌های abundant عبارتند از plentiful، ample، profuse و copious و متضادهای آن عبارتند از scarce، limited و insufficient. این لغت از واژه لاتین abundans مشتق شده است و در انگلیسی قدیم به کار رفته است. اولین مورد استفاده از این لغت در قرن هفدهم بود و از آن زمان به بعد در زبان انگلیسی استفاده میشود.
