انواع ادله اثبات دعوی چیستند؟
انواع ادله اثبات دعوی شامل مستندات، شواهد، شهود، شواهد الکترونیکی، اطلاعات حاصل از تحقیق و معاینه محل، علم قاضی، اقرار، سند، سوگند قاطع دعوا یا بتّی، سوگند تکمیلی، سوگند استظهاری و غیره می‌باشد.
مستندات شامل اسناد رسمی و عادی، قراردادها، فاکتورها، برگه‌های بانکی و غیره هستند. شواهد شامل هر نوع شواهدی هستند که می‌تواند به اثبات یا رد دعوی کمک کند، مانند شواهد فیزیکی، شواهد الکترونیکی و شواهد شهودی.
شهود شامل شهادت افرادی است که شاهد یا مشاهده کننده رویدادهای مرتبط با دعوی بوده‌اند. اطلاعات حاصل از تحقیق و معاینه محل شامل اطلاعاتی است که از محل وقوع رویدادهای مرتبط با دعوی به دست می‌آید.
علم قاضی به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در امور کیفری مورد استفاده قرار می‌گیرد . اقرار به معنای اخبار به حقی است که به ضرر خود انجام می‌شود و می‌تواند به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در نظر گرفته شود. سند نیز به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی مورد استفاده قرار می‌گیرد که شامل هر نوع نوشته‌ای است که در مقام دعوی یا دفاع قابل استناد باشد.
سوگند قاطع دعوا یا بتّی، سوگند تکمیلی و سوگند استظهاری نیز به عنوان ادله اثبات دعوی در نظر گرفته می‌شوند. سوگند قاطع دعوا یا بتّی به معنای سوگندی است که به صورت قطعی و بدون شرطی از طرف شاهدان یا طرفین دعوی اعلام می‌شود. سوگند تکمیلی به معنای سوگندی است که به منظور تکمیل و افزایش اعتبار سوگند قاطع دعوا یا بتّی اعلام می‌شود. سوگند استظهاری نیز به معنای سوگندی است که به منظور اثبات یا رد دعوی اعلام می‌شود.
به طور کلی، انواع ادله اثبات دعوی بسته به نوع دعوی و شرایط مختلف ممکن است متفاوت باشند و برای اثبات دعوی باید از ادله‌های مناسب و معتبر استفاده شود. در هر صورت، ادله‌های اثبات دعوی باید مطابق با قوانین و مقررات مربوطه باشند و برای اثبات دعوی باید به شکلی قانونی و معتبر ارائه شوند. همچنین، دادگاه علاوه بر رسیدگی به دلایل مورد استناد طرفین دعوا، هرگونه تحقیق یا اقدامی که برای کشف حقیقت لازم باشد انجام خواهد داد.
