اقرار معلق چیست
اقرار معلق یکی از ادله اثبات دعاوی حقوقی یا کیفری است که به وقوع امری حتمی یا غیر حتمی وابسته می‌شود. به عنوان مثال، اگر فردی بگوید “اگر فردا پنجشنبه باشد، من به دادگاه می‌آیم”، این اقرار معلق است زیرا به وقوع پنجشنبه وابسته است.
برای اثبات اقرار معلق، باید شرایط خاصی رعایت شود. این شرایط شامل صحت و دقت اقرار، اراده و آگاهی از اقرار، وابستگی به وقوع امری حتمی یا غیر حتمی، و عدم وجود اجبار و تهدید در اقرار است.
اقرار معلق در دادگاه به عنوان یکی از ادله اثبات دعاوی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در صورتی که شخصی به ضرر خود و به نفع دیگری اقرار کند، به او “مقر” و به شخصی که به سود او اقرار کند “مقر له” گفته می‌شود. اقرار معلق در صورت صحت و دقت، اعتبار دارد و می‌تواند به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی مورد استفاده قرار گیرد.
چه شرایطی برای اقرار معلق لازم است؟
برای اقرار معلق، شخص اقرار کننده باید شرایط زیر را داشته باشد:
اهلیت برای نفوذ اقرار؛ یعنی اقرار کننده باید دارای بلوغ و عقل باشد.
معرفی مقر به؛ به عبارت دیگر، شخص اقرار کننده باید حقی را که به ضرر خودش و به نفع دیگری اقرار می‌کند، معرفی کند.
معلوم بودن مقر به؛ به عبارت دیگر، شخص اقرار کننده باید حقی را که به ضرر خودش و به نفع دیگری اقرار می‌کند، به شکلی معلوم کند که برای غیر ایجاد شده باشد.
عدم منطبق بودن اقرار با واقعیت؛ به عبارت دیگر، اقرار باید با واقعیت منطبق نباشد.
به عنوان مثال، اگر شخص اقرار کننده بگوید: “اگر فردا باران ببارد، من به فلان شخص هزار تومان بدهکار هستم”، این اقرار معلق است؛ زیرا به تحقق یک شرط وابسته است.
