افلاس چیست
افلاس به معنای عدم کفایت مالی شخص برای پرداخت بدهی‌هایش است. در قانون تجارت ایران به‌جای واژه افلاس، از عبارت ورشکستگی استفاده می‌شود. افلاس موجب سقوط دین نمی‌شود، بلکه فقط مهلتی در پرداخت دین به معسر داده می‌شود.
مفلس شخصی است که سرمایه و مال خود را از دست داده و به تنگدستی و فقر دچار شده است. در حکم اعسار که به درخواست معسر صادر می‌شود و ناظر به دین یا دیون خاص است، موجب سقوط دین نمی‌شود، بلکه فقط مهلتی در پرداخت دین به معسر داده می‌شود.
ورشکستگی به تقصیر، ورشکستگی غیر عمدی می‌باشد که از بی‌مبالاتی در امور تجاری ناشی می‌شود. زیاده‌روی در مخارج و یا ضمانت کردن بدون اخذ وثیقه از جمله کارهاییست که از شان تجاری بازرگان عرفا خارج است. در ورشکستگی به تقلب که از سوء نیت ناشی می‌شود ، در ماده 549 قانون تجارت پرداخته شده است و مشمول مجازات قانونی می‌شود.
در حالتی که بایع مفلس شود و عین ثمن نزد او موجود باشد، در حدود شرایط مشتری می‌تواند بیع را فسخ و ثمن را مسترد داشته باشد. چنانچه مشتری ثمن را تادیه ننموده، تعهد او به تسلیم ثمن ساقط می‌گردد. در صورتی که شخصی به دلیل بی‌توجهی به امور مالی و تجاری خود ورشکستگی به تقصیر را تجربه کند، ممکن است مجازات قانونی نیز برای او لازم باشد.
